Dag 4; gevaarlijke afdalingen, lekker crossen

Vanmorgen weer rond 11u vertrokken met de paarden na een ontbijtje. De route hebben we veranderd. Als we de orginele route zouden volgen moesten we nog langer over de ondergrond met holen rijden, en aangezien we nu al heel veel boeddhistische kloosters hebben gezien, vonden we het beiden niet perse nodig om weer langs het klooster te gaan waar de route langs ging. Dus vandaag staken we weer terug de weg over en dan via een onverharde weg (waar ik dan ook veilig kon galopperen) naar het eindpunt.

De rit verliep rustig en de paarden waren goed voorwaarts. Het was warm en de zon brandde flink (we hebben gelukkig nog geen regen gehad met de paarden). Op tijd lunchen en weer door.
We liepen veilig ver van de weg vandaan, maar we zagen dat er een berg met zijn voet aan de weg lag, dus dan moesten we dichter naar de weg toe. We vonden dit toch redelijk gevaarlijk (ze rijden hier hard terwijl het wegdek ineens heel slecht kan zijn). Ik reed voorop, omdat de paardenman met de pakpaarden achteraan moest lopen (anders wilden ze niet) en die van mij liep het makkelijkst voorop. Dus ik reed zo hoog mogelijk de berg op en wou rechtdoor rijden (afdalen aan de zijkant ging niet, het was veel te steil). Toch begon de paardenman te roepen dat we moesten afdalen. Dus maar afgestapt en met de paarden aan de hand afgedaald, want dit was allesbehalve veilig. Toen we uiteindelijk voorzichtig maar veilig beneden waren weer terug opgestapt en toen bleek wel dat het veel veiliger was geweest om gewoon rechtdoor te rijden. Na nog een eindje langs de weg te rijden uiteindelijk weer terug overgestoken.

Het veld waar we toen kwamen te rijden was mooi en er liepen paadjes doorheen die door ander vee waren veroorzaakt. Hier konden papa en ik dus af en toe vooruit draven. Ook hebben we hier nog hele mooie verschillende vogels gezien. Bij een put zijn we ook weer gelijk wat water gaan halen.

Na een tijdje werd het moeilijke pakpaard weer moe en wou niet meer lopen. Maar we waren eigenlijk nog niet op het eindpunt van vandaag (de onverharde weg die we gingen volgen). Dus toch nog een stukje doorgereden en daarna onze tentjes opgezet. Aangezien we nu dus bij die onverharde weg waren heb ik samen met de paardenman nog flink gegaloppeerd. Mijn paardje vindt dat ook heel leuk om te doen dus het was weer heerlijk. (al knapte wel de achterste singel, maar aangezien er dus 2 singels aan zitten, merkte ik er niets van =p)

Nu weer lekker slapen in mijn tentje (we beginnen te wennen aan de harde ondergrond) en morgen weer op tijd opstaan om verder te gaan.