Terug naar Ulaanbataar
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Jan
15 Juli 2012 | Mongolië, Ulaanbaatar
Vanmorgen na een goed ontbijt de spullen gepakt en in de auto, net weer even anders dan op die viervoeter, naar de laatste bezienswaardigheid: warmwaterbronnen ( nou ja: kokend water!).
De reis er naartoe was een sensatie op zich. Na enkele kilometers met onwaarschijnlijk veel diepe gaten en kuilen in de geasfalteerde weg werd het snel beter, tot onze chauffeur stopte, even twijfelde, nog een paar kilometer doorreed en toen vrij plotseling afsloeg, een van de vele paadjes op die op de "snelweg" uitkwamen. Op de vraag van ons hoe de chauffeur nou wist welk pad hij moest hebben kwam al snel het antwoord: ook hij wist het niet en dus reden we op goed gevoel :)
Eerst even vragen bij een ger in niemandsland, vervolgens een toevallige passant, daarna in een dorpje ( enkele houten schuurtjes en natuurlijk een tempeltje) om vervolgens na ongeveer een uur rijden over onverharde paden en door waterstroompjes toch uit te komen bij de toegezegde bronnen ( en zowaar ook diverse yaks, die we daar voor het eerst zagen). Even rond gekeken en toen via ongeveer dezelfde route terug naar de snelweg.
Vervolgens de weg naar Ulaanbataar: het leek met delen wel een attractie op de kermis: slingeren en naast elkaar rijden over een weg zonder elkaar te raken waarbij zoveel mogelijk gaten dienden te worden ontweken. Overigens toch nog een vrij ernstig ongeluk gezien; wij zijn dus blij nu weer heelhuids in Ulaanbataar te zijn waar Michelle en ik zojuist lekker hebben gegeten bij ModernNomads. Na een week hoofdzakelijk voor ons tentje of onze ger van de grond eten een verademing.
Morgen nog een dagje Ulaanbataar en tevens voorbereidingen treffen voor de terugreis.
De reis er naartoe was een sensatie op zich. Na enkele kilometers met onwaarschijnlijk veel diepe gaten en kuilen in de geasfalteerde weg werd het snel beter, tot onze chauffeur stopte, even twijfelde, nog een paar kilometer doorreed en toen vrij plotseling afsloeg, een van de vele paadjes op die op de "snelweg" uitkwamen. Op de vraag van ons hoe de chauffeur nou wist welk pad hij moest hebben kwam al snel het antwoord: ook hij wist het niet en dus reden we op goed gevoel :)
Eerst even vragen bij een ger in niemandsland, vervolgens een toevallige passant, daarna in een dorpje ( enkele houten schuurtjes en natuurlijk een tempeltje) om vervolgens na ongeveer een uur rijden over onverharde paden en door waterstroompjes toch uit te komen bij de toegezegde bronnen ( en zowaar ook diverse yaks, die we daar voor het eerst zagen). Even rond gekeken en toen via ongeveer dezelfde route terug naar de snelweg.
Vervolgens de weg naar Ulaanbataar: het leek met delen wel een attractie op de kermis: slingeren en naast elkaar rijden over een weg zonder elkaar te raken waarbij zoveel mogelijk gaten dienden te worden ontweken. Overigens toch nog een vrij ernstig ongeluk gezien; wij zijn dus blij nu weer heelhuids in Ulaanbataar te zijn waar Michelle en ik zojuist lekker hebben gegeten bij ModernNomads. Na een week hoofdzakelijk voor ons tentje of onze ger van de grond eten een verademing.
Morgen nog een dagje Ulaanbataar en tevens voorbereidingen treffen voor de terugreis.
-
16 Juli 2012 - 22:17
Ank:
Had je je fietsbroek in de auto misschien harder nodig? Toch jammer dat het bijna voorbij is denk ik, niet? -
17 Juli 2012 - 11:59
Leentje Van Bergen :
Hoi Jan en Michelle .
jullie reis zit er bijna weer op .wat een prachtige reisverslagen ! Ben heel benieuwd naar de foto,s ! Nog even en je kunt weer in je eigen bedje slapen , wens jullie nog een voorspoedige terug reis , en tot ziens groetjes oma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
